اولین اربعین سید الشهدا(ع)

تور کربلا. تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.

در اولین اربعین امام حسین در سال 61 هجری اولين زائر، صحابه ي خاص رسول الله <<جابر بن عبدالله انصاري>> است كه با بدني خوشبو و ذكر گويان، بر قبر دردانة پيامبر حاضر گشته و از سوز دل سه بار فرياد مي زند: <<يا حسين! يا حسين!>> و بيهوش روي زمين مي افتد. عطيه، دوست جابر، او را به هوش مي آورد كه ناگهان جابر صدا مي زند: <<واحبيب لايحبيب حبيبه؟؛ آيا دوست، جواب دوست خود را نمي دهد؟>> سپس خودش جواب خودش را مي دهد: <<چگونه جواب مرا بدهي، درحالي كه خون از رگ هاي گلويت بر سينه و شانه ات فرو ريخته و بين سر و بدنت جدايي افكنده است!>>



لحظاتي بعد كارواني پر از غم و اندوه از راه مي رسد. امام زین العابدین (عليه السلام) با ديدن جابر، با پاي برهنه به استقبال او مي آيد و اشك مي ريزد. جابر انصاری امام زین العابدین را در آغوش مي كشد و از فراق سیدالشهدا(ع) به شدت مي گريد.

امام سجاد (عليه السلام) رو به جابر انصاری مي گويد: <<جابر! جايت خالي تا ما را در وادي غربت و تنهايي كمك نمايي.>>
هاهنا و الله قتلت رجالنا اطفالنا و سبيت نسائنا و حرقت خيامنا اي جابر! به خدا سوگند، در همين مكان مردان ما را شهيد نمودند، و نوجوانان ما را سر بريدند و زنان ما را به اسارت بردند و خيمه هاي ما را آتش زدند.>>
سپس مزار تك تك شهدا را به جابر نشان مي دهد: <<اينجا قبر علي اكبر است واينجا قبر قاسم است. اينجا قبر پدرم حسين است. آنجا كنار علقمه قبر عمويم عباس است.
زينب آرام و بي قرار و خسته دل، بر مزار برادرش نشست و صدا زد: <<برادرم! پس از چهل روز تو را مي بينم. برادرم در ظهر عاشورا كه آمدم قتلگاه، آن قدر بدنت آماج تير و خنجر و شمشيرها گشته بود كه نتوانستم تو را بشناسم، اما اينك برخيز پس از چهل روز، اگر مرا بنگري نخواهي شناخت. موهايم سفيد گشته، كمر خم شده و ...... حتماً مرا نخواهي سناخت.>>
سپس در مقابل جابر روضه خواند كه: <<برادرم! تمام مصيبت هاي تو را تحمل كردم وتمام سفارش هايت را عمل نمودم؛ فقط از نياوردن رقيه ات شرمنده هستم كه او را درخرابه شام نهادم. اما حسينم! بشنو كلام خواهر خودت را، باور كن اگر اينجا نامحرمي نبود، بدنم را به تو نشان مي دادم تا جاي تازيانه ها را مشاهده كني و بدن كبودم را ببيني. برادر ... !>>